بررسی نمونه های لاواژ برونکوآلوئولار و بیوپسی ریه از نظر عفونت های قارچی در مراجعین به بیمارستان های چمران و امیرالمومنین

مقدمه: دستاوردهای جدید در طب، مانند پیدایش پادزیست ها (آنتی بیوتیک ها)، کورتیکوتراپی، درمان سرکوب کننده ایمنی، کاتترها، وسایل پروستتیک و پیوند عضو از سویی افق های جدیدی در تشخیص و درمان برای پزشکان گشوده اند و از سوی دیگر به علت ایجاد زمینه ی مناسب برای عفونت های قارچی عمقی آنها را با چالش های بالینی جدیدی مواجه ساخته اند. در این میان عفونت های قارچی عمقی در دستگاه تنفسی شیوع و اهمیت قابل توجهی دارند؛ لذا در این مطالعه به بررسی فراوانی عفونت های قارچی عمقی در گروهی از بیماران بستری پرداختیم. روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی که در فاصله بین آذرماه 83 تا شهریورماه 84 به مدت 10 ماه در دو بیمارستان امیرالمومنین و چمران انجام گرفت از میان بیماران معرفی شده برای برونکوسکوپی 63 بیمار انتخاب شدند و از آنها بیوپسی و نمونهbal تهیه گشت. بررسی های آزمایشگاهی، شامل مشاهده مستقیم، کشت و بررسی پاتولوژیک نمونه بیوپسی انجام گرفت. به علاوه، داده های دموگرافیک و بالینی مورد نظر از پرونده بیماران اخذ شد. در نهایت داده ها توسط نرم افزارspss v 13 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: 63 بیمار تحت برونکوسکوپی قرار گرفتند و از آنها نمونه bal و بیوپسی تهیه شد. 50 نفر این بیماران در بیمارستان چمران و 13 نفر در بیمارستان امیرالمومنین مورد برونکوسکوپی قرار گرفتند. از این تعداد 24 بیمار کشت مثبت (9/42%) و 17 بیمار بیوپسی مثبت (9/26%) داشتند. میانگین سن مبتلایان 47 سال بود. .شایع ترین ارگانسیم جدا شده در نمونه کشت گونه کاندیدا 5/45% (11 مورد) و به ویژه کاندیدا آلبیکانس 3/33% (8 مورد) بود. در نمونه بیوپسی شایع ترین ارگانیسم گونه آسپرژیلوس 41% (7 مورد) و به ویژه آسپرژیلوس نیجر17% (3 مورد) بود. بحث و نتیجه گیری: تحلیل وضعیت بالینی بیمار در کنار بررسی های آزمایشگاهی در تسریع روند تشخیص و بهبودی وی ضروری به نظر می رسد. همچنین به دلیل وجود عوامل متعدد مؤثر در تشخیص و تعیین وضعیت برخی بیماری های قارچی (مثلاً افتراق کولونیزاسیون ساده از تهاجم بافتی) همکاری متخصصان قارچ شناسی پزشکی با پزشکانی که مراقبت بالینی بیمار را بر عهده دارند امری لازم است.